ELÍAS PORTELA
(Cangas do Morrazo, 1981)
o
progreso
produce alerxia
mais
con cada esbirro montarase unha torre no ar
e dous folletos informativos
con instrucións de
fábrica
forzar
o coñecemento a sangue frío
Elías Portela |
padecemos
un
cadro de silencio longo
soñamos
un
xornal afastado nas ruínas da voz
durmimos
depresións numéricas
bagoadas
estatísticas e ilusionadas
esperando
unha bengala
ou as sementes cdos cometas
que vaian fecundando
a correspondecia dos expatriados
somos
doutores e editores que esqueceron
mercar a omnipotencia
o
concerto non
morre
senón
que abrolla
vagando polo corpo
o
derradeiro violoncello
navega
polos teus ollos
mentres
dormen os
bibliotecarios
ordénanse
as tatuaxes da cidade
cada
anaco de pel
volve ao seu códice
e
un circuíto eléctrico
e militar
supervisa
cada edificio
a
urbanidade custodia os fogares
marcados para o
letargo
repetirse
entre espellos rotos
vomito
bebo
as consecuencias do mar
(Do
libro Bazar de traidores. “XII
Premio de Poesía Afundación 2014”. Edita Centro
PEN. 2015)
Escoitemos a Elías Portela. Sorprenderanos: