miércoles, 30 de octubre de 2013

FIESTRA ABERTA (2)




Volvemos a abrir a fiestra. Mellor dito, sempre está aberta.
Desexamos que vos animedes a entrar, a través dela, ao mundo máxico da literatura.  Que nos contaxiedes cos vosos escritos, que nos amosedes as vosas experiencias, os vosos poemas…
Se traspasades a fiestra, o mundo será moito máis rico, máis levadeiro, máis de cada un de nós e de todos en conxunto.
Compartide sen medo aquilo que vos gusta.
Todo ten cabida se aproveitades que a fiestra está aberta.


Recollidos nun libro “Poesía. Verdemar”, alumnos deste centro foron escribindo poemas ao longo dos anos. Creación feitas con 3, con 10…anos. Unha marabilla de publicación e magníficos poemas.

Vexamos unhas mostras:
Unha chica
se enamoró
de Ramón
y le sonaba
el corazón.
         
             (Andrea. 4 anos)


Un pulpo y un cangrejo
se hicieron amigos
y se dieron un beso.
          
           (Pablo. 3 años) 


Do ano 1977, temos un libriño editado polo colexio público (chamado daquela Nacional)  “Couceiro Freijomil”, con poemas e narracións de alumnos de EXB!!! De toda Galicia.  Velaquí, como curiosidade, este poema dun rapaz de 8 anos, Carlos Moreira Vilariño, do C. “Nacional” Mixto “Concepción Arenal” de Fene (A Coruña):

A FROR

¡Froriña pequeniña!
Dúrmete pequerrechiña
que a noitiña chega.
¡ a miña meniña
Vai por ti;
Non fuxas miña meniña!
¡Vai por ti!
¡Vai por ti!
Miña meniña,
non lle toques
que é mui pequeniña!


Os nenos de 2º ciclo de Primaria, no CP Mosteiro de Caaveiro, nas Neves- A Capela, traballaron o meu libro “As catro estacións”. Coas estruturas dos poemas fixeron estas mostras que non levan os nomes dos autores/autoras.
      
     Pregunteille a un peixe:
-              ¿Qué é o mar?
-                Algo que nunca
se poderá calmar

******************

Milleiros de andoriñas
alá polo marzal
comían moitos vermes
comían moito pan.

******************

Vin
Engaiolantes
Rosais
Adornando
No xardín.


Dous alumnos do Colexio Possumus de Vigo, escriben poesía pola súa conta. Leamos os seus poemas:

Quiero dibujar,
dibujar sonrisas,
canciones cantar
al son de la brisa.

Quiero soñar,
soñar sueños,
melodías bailar…
melodías sin dueño.

Querer todo,
querer nada.
Pensar, soñar,
dibujar y bailar.

********************

Mi corazón está atrapado
en una caja musical.
Mi corazón está “enjaulado”
en un árbol “caricial”.*

Mi cabeza está atrapada
en la bruma del mar.
Canta canciones de hada,
canciones por las que soñar.

*Palabra inventada. Significa el árbol de las caricias.
                                          
                                                       (Nicole Doural Domínguez, 14 anos)


E agora, Iago Álvarez Clemente, 13 anos.


LÁGRIMAS DE FUEGO

Lágrimas de fuego,
que bebo con mis labios,
que saben a sal,
con color de arco iris,
con mil silencios,
tus lágrimas…
Que me hacen sufrir.

******************

QUERERTE

Cada día te quiero,
un día te respeto,
otro te admiro,
otro te sueño,
pero siempre te quiero,
porque amanecer es quererte
y estar sin ti, mi muerte.





E para rematar, non para pechar a fiestra, que sempre estará aberta, un poema de Raúl Leiro Sánchez enviado ao noso enderezo. Non pon a súa idade, pero este é o que nos enviou:

Non sei se é tarde
pero non puiden chegar antes.
O meu barco de vela
naufragou no mar
doutros brazos
aos que ti me guindaches
coma unha pedra, si, coma unha frecha
sen  diana.
Non sei se é tarde.
Pero xa non sopra o vento do nordés
como cando buscaba o refuxio dos teus beizos.