ESCAPARATE POÉTICO (CXXX) Marta Dacosta Alonso

 

                               
                                  MARTA DACOSTA ALONSO  (Vigo, 1966)

 

 

SENTO no banco

fecho os ollos

e déixome embalar polo aroma da cerdeira

que me guía por entre o buxo

Marta Dacosta  (Ed. Galaxia)

ás augas de entón

 

tal que a ave de lívida plumaxe

pousou o pé tremendo

na lama do Mondego

                                                                                                                        

 

OS AVIÓNS cruzan a praza

dos balcóns da botica dos Cunqueiro

á renda do rosetón

 

os niños agochados

baixo as liñas que trazan o vértice dun arco gótico

 

San Rosendo vixía hierático

de báculo na man

obrigado a tolerar

esa felicidade miúda

que o ignora

 

 

SENTADA tras o vidro imaxino a mañá

coma a gota de chuvia que esvara sobre as follas

do torto limoeiro que

me observa en fite

 

lenta e fría pregunta que me escarva ferinte

e me devolve o mapa deste egoísmo obtuso

que se empeña en levar

as rendas da existencia

 

a estraña compañía das gotas tras o vidro

e esta sensación de ser arrandeada

por esas mesmas follas engurradas

e vivas

 

 

(Do libro Notas sobre a extinción, editado pola Editorial Galaxia (2021).