María
Rosa Serdio é un encanto de muller.
Coñecina no seu medio, entre nenos e
nenas, entre libros. A súa aula non foi nunca unha aula tradicional. Nela, os
seus alumnos desfrutaban da dinámica aberta, rica e chea de creatividade de
Rosa.
Coñecina persoalmente no seu centro, alá
en Asturias, e fiquei impresionado. A súa amabilidade, a conexión co alumnado,
a intelixencia que amosaba cada vez que facía propostas resultaba admirable. Un
luxo.
María Rosa Serdio xubilouse, pero as
mestras coma ela nunca se xubilan.
María Rosa Serdio é poeta. Sempre entre
versos cheos de tenrura e emoción. O seu último libro, Bolso de niebla, é unha preciosidade. A súa vida, arestora, é a
literatura, a poesía. É comunicación. É humanidade. É autenticidade.
Como todos os que amamos os nenos e nenas
e a lírica, Rosa Serdio ama fondamente a Gloria Fuertes.
Non hai moitos días escribiu unha homenaxe
sentida a esa muller que popularizou a poesía infantil e abriu portas que
estaban fechadas.
Por iso e por moito máis, pedinlle que me
enviase ese poema-homenaxe a Gloria para publicalo no noso blog-revista.
Xenerosa, en toda a amplitude da palabra,
non dubidou en enviarmo.
Versos e aloumiños hónrase en contar coa súa palabra. Unha palabra
chea de luz que alumea os espazos das persoas sensibles coma ele.
Aquí o tedes para saboreala.
Gloria Fuertes |
TARJETA DE
CUMPLEAÑOS
Ha
de ser fácil ser feliz esta tarde pues
los
niños se salpican con sus pies en el río
y
los ojos de risa desmedida,
se
entierran en las playas,
resucitando
leves como plumas o velas.
Hoy por ti volarán cometas en la orilla,
pintarán
monigotes en la arena,
y
se hartarán de helados derretidos.
Ha de ser por ti, Gloria, por lo que son
felices,
alocados
y hermosos desnudos en las olas,
escondidos
en las ramas de la higuera...
por
tus versos de risa y voz de túnel
los
niños han subido, más libres,
escalones
de infancia y han escrito sus versos
en
cuadernos rayados, a escondidas,
ganándoles
la guerra a los deberes.
Por ti alguien ha podido ponerse una corbata,
subirse
en una Vespa, convertirse en persona,
y
ser así, como le da la gana.
¡Va por ti hoy mi brindis, poeta aún de
guardia!
MARÍA ROSA SERDIO