lunes, 16 de julio de 2018

DARDO POÉTICO (LVI) : Unha viaxe pola paisaxe íntima de Compostela da man de Rosalía Morlán Vieites.


Dende sempre, Rosalía Morlán Vieites, leva a poesía moi dentro dela. Ben pequena escribiu o seu primeiro poema e, desde os dez anos, o feito poético acompáñaa coma unha necesidade íntima.

    
Sanitaria é a súa profesión -, exerce como Supervisora de enfermaría no Hospital de Conxo (CHUS), así como Profesora asociada de Ciencias da Saúde na USC-, gañadora de concursos literarios, autora de libros deliciosos como  Estrelas de azucre,  Canta a lúa coas estrelas ou A coitada lúa, Rosalía Morlán veu á Feira do Libro de Vigo e alí tiven a oportunidade de coñecela persoalmente. Acadou o Premio Hernán Esquío, secretaria da Fundación Neira Vilas recoñece que a descuberta da poesía infantil foi para ela unha sorpresa  e un pracer.

     Foi marabilloso o meu encontro con ela. Respira sensibilidade por todas partes e a afectividade é un trazo da súa forma de ser.
Rosalía Morlán (Foto El Correo Gallego)

     E tróuxome ese día un libro marabilloso. Un poemario, Nas rúas de Compostela, que me agasallou cunha dedicatoria chea de agarimo. Un agasallo espléndido que me emocionou. Unha viaxe poética que, a través de sentidos poemas, vai salientando as sensacións que lle producen  os lugares onde vive.
     
Fermosa dedicatoria
     Santiago de Compostela, a onde chegou de pequena para quedar, é a paisaxe que a poeta vai rememorando e sentindo por medio da palabra e as cores. Cores íntimas de quen ama fondamente un lugar e os múltiples momentos alí  vividos.

     O catedrático de Filosofía, Marcelino Agís Villaverde, di no seu precioso limiar que “Rosalía sente, esculca e pinta, cunha paleta de cores recónditas, a luz que envolve Compostela. Nas súas páxinas hai ledicia e tristura, amor e desamor, día e noite”.

     E fala deste poemario coma “ unha viaxe intelectual pola paisaxe da Compostela eterna, aquela que só se pode contemplar cos ollos do espírito. cada recanto da cidade tórnase unha experiencia metafísica, na que o ser, libre de cadeas da xeografía física, humana e política, pasea sen présas pola paisaxe dos sentimentos.”
Nunha das presentacións de Nas rúas de Compostela

      Poderoso este poemario Nas rúas de Compostela, editado por Edicións Fervenzas. Rosalía Morlán abre nel, as vías polas que os seus soños, as súas olladas no máis íntimo da cidade e a súa relación vital, se converten nun discurso poético de categoría. Un discurso que vai máis aló do individual para fundirse nunha visión colectiva e universal dos sentimentos humanos.

     Gocei moitísimo deste paseo emocional por Compostela. Deixeime acariñar  polos camiños da zanfoña, polo Santiago durmido, pola lúa azul no ceo, polos acordes do vento que fala en voz baixa ou polo ruído nos zocos na rúa.

Nun encontro con lectoras e lectores


SENSACIÓNS DURMIDAS


Escoito,
pero o silencio non fala,
viaxo polas horas, nas rúas,
buscando fantasía,
mentres a ilusión escapa
e paseniño esvaece o día.
Escoito,
apuro o paso
para escorrentar a melancolía,
espertan sen decatarme
sensacións que están durmidas.
Escoito,
ceibo os sentimentos
mentres buliga a noite
e adormece a Calderería.
O silencio non fala,
agóchase con morriña o día.





NAMOROUSE O VENTO


Namorouse o vento mainiño
unha noite en Compostela
ó mirar como as pingueiras
saltaricaban nas pedras.

Viu tan fermosa a Quintana
que xa non puido esquecela
e sen que ela o saiba
cando sopra dálle apertas.

Por iso é especial a chuvia
cando molla en Compostela,
por iso é máxica a Quintana
as noites de lúa chea.




INDIFERENZA


“Traigo penas en el alma
que no las mata el licor…”

Uns ollos cansos e tristes
unha voz chea de dor,
na caldereiría soa
a máis triste das cancións.
Pobre soñador que quere
roubarlle a música ao vento
resgando unha vella guitarra
enche as rúas de sentimento.
Mans inquedas, ollos cansos,
fermoso escenario de pedra,
mentres unha voz doce canta
arredor só indiferenza.


     
      Un poemario fermoso, magnificamente editado, que conta cuns apuntamentos plásticos moi acaídos a cada poema. Debuxos belidos do pintor, deseñador e ilustrador mindoniense Xosé Vizoso.


                                                                                                  ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO