domingo, 12 de enero de 2014

NA HABITACIÓN DE VAN GOGH EN ARLES





Entrar no cuarto de Van Gogh en Arles foi un desexo que acariciei durante bastante tempo. Como era imposible, decidín facelo no cadro que o representa. E abofé que me sentín moi a gusto dentro; miraba pola ventá, sentaba a ler na cadeira e ata botei una soneca sobre a cama do pintor. Iso foi hai xa ben tempo. Por iso, agora, cando Faktoría K de Libros publica un fermoso libro que permite ao lector ou lectora entrar no cadro, explorar este particular universo de Van Gogh, descubrir a beleza de cada recanto, non podo menos que alegrarme moi fondamente. O seu título: Un cadro de Van Gogh.
          
          O álbum está coidado ao máximo, algo habitual nesta editorial que nos anima a gozar con cada
Claire D´Harcourt
volume que tira do prelo. Da man de Claire D’Harcourt, percorremos este espazo atractivo, reproducido en detalles que serven á autora para poñer textos ben relacionados, a partir da súa propia experiencia sensorial e das palabras que Vincent escribiu, nas súas famosas cartas, ao seu irmán Teo.

          Falándolle do cuarto, sinxelo e con mobles rústicos, di o pintor: “Coas formas cadradas dos mobles quero expresar a tranquilidade”. E un vai pasando as follas plastificadas de cada detalle da obra e saborea as formas, a intensidade das cores tan vivas, as pinceladas rápidas e sinuosas do artista e a voz da autora semella moumear no oído palabras delicadas que te introducen na linguaxe propia das cores e dos obxectos pintados. Unha viaxe emotiva e poética por ese universo tan particular do pintor holandés.

          E a min, que tanto me gustan os seus retratos, prodúcenme alegría estas palabras de Van Gohg: “Comprei expresamente un espello para poder traballar sobre a miña propia imaxe”. Non podemos esquecer que pintou preto de corenta autorretratos como afirma Claire D’Harcout. Un libro fermoso, enriquecedor, ao que non lle falta nin lle sobra nada, que fai as delicias de todos aqueles que decidan achegarse a el. 
          
          Un libro cheo de poesía sensorial, de lirismo verbal que se pecha coa lámina plastificada dese óleo maxistral pintado sobre tea por un dos mestres indiscutibles da pintura de sempre.


          En definitiva: despois de moito tempo volvín pasear polo cuarto no que tantas veces soñei coa vida.

                                                                                                        
                                                                                                       ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO