lunes, 7 de octubre de 2019

REMUÍÑO DE LIBROS (64) "Somos os monstros", de Paula Carballeira








TÍTULO: Somos os monstros.




AUTORA: Paula Carballeira.



ILUSTRACIÓNS: Ignacio Hernández.




EDITORIAL: AGADIC e Edicións Xerais. Colección:Biblioteca Dramática Galega.





Somos os monstros é unha obra teatral que foi coeditada pola Axencia Galega das Industrias Culturais, a Consellería de Cultura e Turismo da Xunta de Galicia e Edicións Xerais de Galicia, na colección Biblioteca Dramática. Esta obra vén avalada por ser a gañadora do X Premio Manuel María de Literatura Dramática Infantil 2018.

     A súa autora, a escritora e actriz Paula Carballeira, é unha persoa ben coñecida dentro do panorama da LIX, tendo cultivado diversos xéneros literarios para diferentes idades pero sempre cun transfondo social, humano, que convida á reflexión. E  Somos os monstros non é unha excepción.
      
Paula Carballeira (De fenecom.blogspot.com)
Trátase dunha peza teatral composta por doce escenas pequenas e cun elenco de personaxes xenéricos fixos (Nena, Neno, Monstro grande, Monstro pequeno, Pai e Xente) que representan a todos os do seu xénero, pois a autora afonda na súa psicoloxía e amósanos como, no fondo, os monstros e os humanos non somos tan diferentes.

A partir dunha trama sinxela (Nena e Neno pérdense de noite no bosque queimado no que estaban xogando e aparecen os monstros) e artellada cunha linguaxe clara, directa, expresiva e non exenta de humor, substentada sobre todo nos diálogos dos personaxes, créase un universo simbólico onde o humano e o fantástico se unen cando cae a noite e xa non se sabe quen é o monstro e quen o humano, pois ao fin, todos buscan a convivencia sen prexuízos.

     Ademais plantea o tema do medo nas diversas vertentes: medo ao descoñecido, á escuridade, á soidade a través da figura dos monstros, pero...Quen son os monstros?
E tamén permite abrir portas a novas lecturas sobre temas actuais: relacións pais-fillos, a importancia do xogo compartido, do respecto e coidado do noso medio natural e das diferentes especies para lograr crear un futuro mellor, plural e solidario.

      As vivas e coloridas ilustracións de Ignacio Hernández a partir de trazos sinxelos, danlles vida aos personaxes compartindo o ton textual.


Páx.36:”Monstro pequeno:Eu son un monstro pequeno que busca grandes medos”
Páx.44: “Monstro grande: Comemos o que nos deixades. Vivimos onde nos deixades. Aparecemos cando nos deixades. Fostes vós quen escollestes o día, os camiños sen silveiras. Sodes vós quen asustades os vosos fillos e as vosas fillas. Nós só estamos e, ás veces, xogamos.”
Páx.59: “Nena: Podemos ser estraños, diferentes e perigosos.”
Páx.61: “Nena: Cadaquén vive onde pode ou onde lle deixan.”


                                                                                                  ALBA PIÑEIRO