lunes, 1 de mayo de 2023

BREVE APUNTAMENTO SOBRE A MIÑA PARTICIPACIÓN NA "FILbo", de BOGOTÁ.

Na FILbo



Amo fondamente América Latina. Os seus proxectos novidosos, as súas culturas indíxenas, a forza da terra e, sobre todo, as súas xentes son dignos de telos presentes decote.

A tenrura da xente


Comprobeino en México, Medellín, Buenos Aires, na Habana e, hai uns días, en Bogotá, a capital de Colombia.

Visitei esta cidade convidado pola Feira Internacional do Libro (FILbo) para particicipar en tres actos deste evento extraordinario.



As emocións vividas estes días están aínda a flor de pel debido ao afectos, a educación e o interese con que foron seguidos estes tres actos polo público en xeral.

Sen palabras fiquei no Centro de Día “Las Acacias”, no barrio do mesmo nome, na localidade limítrofe con Bogotá, Ciudad Bolívar. As sensacións vividas alí son difíciles de expresar con palabras. Persoas maiores, moitas delas con problemas económicos grandes, participaron no encontro cunhas ganas incribles. Programas inclusivos nestes centros (25 en Bogotá) que fan da vellez un período rico, luminoso en actividades, afastado de clichés e que serven para que esas persoas se sintan útiles. E de que maneira!


No Centro de día "Las Acacias", despois do acto

Linlles, cantaron, xogamos coas adiviñas, dixeron poemas en voz alta, deixaron testemuños persoais ben emotivos e…fomos felices!

 

Cos maiores. Que emoción!

O segundo acto, xa no recinto da Feira discorreu arredor do que é escribir poemas para a infancia, descubrir a mirada dun neno ou nena a través da poesía. Compartín conversa coa escritora, investigadora de LIX e antóloga de poesía colombiana escrita para a rapazada, Beatriz Helena Robledo. Puntos de vista moi coincidentes que me permitiron observar o bo camiño e saúde da poesía infantil colombiana. O acto foi retransmitido por televisión e polas RRSS.

 

Con Beatriz Helena Robledo e Laura, a moderadora

E o terceiro acto foi moi especial para min, porque, case dezaseis anos despois, volvín partillar conversa cun ser excepcional: Fredy Chikangana, poeta wayuu, que escribe en quechua. Emotividade a miles, xa que o tema da mesa era a relación entre as nosas linguas (galego e quechua) con relación ao español. Asistiu moitísimo público que seguiu moi atentamente as palabras de nós os dous e os recitados nas nosas linguas respectivas. A moderadora, magnífica, foi Adriana Mª Campos, investigadora e doutora en Literatura da Universidade de Los Andes, que fixo da conversa unha serena reflexión sobre as diferenzas entre linguas maternas e culturais.

O público aplaudiu cada recitado e saíu moi satisfeito do acto.

 

Con Fredy Chikangana e Adriana Mª Campos, a moderadora

Unha nova experiencia que, grazas á poesía, me fixo máis humano e máis consciente, se cadra, da necesidade de apertura a culturas que, sendo tan próximas, resultan excesivamente afastadas das nosas realidades. E canto nos enriquecen!


Na Praza Bolívar diante da estatua do Libertador

Pouco tempo libre. A Feira é algo que te envolve, que te emociona (cantos escolares enchían as mañás paseando por ela e achegándose aos libros!), pero tivemos tempo de achegarnos a La Candelaria, centro histórico de Bogotá) para gozar da beleza do lugar e pasear por rúas fermosas, pola Praza Bolívar e visitar os museos del Oro e de Fernando Botero, cada un no seu estilo, espectaculares.


No Museo del Oro



E reencontros con escritores e escritoras coñecidos como o cubano Enrique Pérez Díaz (cantos anos sen abrazalo), Ana Alcolea (moito compartimos con ela), Fanuel Henán, María García Esperón e poder saudar outros como John Fitzgerald Torres, con quen intercambiei algún libro de poesía infantil.

 

No Museo Botero



Salientar, tamén, que México foi o país convidado pola Feira neste 2023. Cun pavillón fermoso e deseñado con moito gusto, puidemos admirar murais dunha beleza extraordinaria, papiros de hai séculos e a máquina de escribir que mercou no país centroamericano Gabriel García Márquez, coa que escribiu Cien años de soledad. Unha alfaia para os que amamos a escrita deste autor.

 

No Pavillón de México, diante da máquina de escribir de García Márquez


Repito, nunca poderei estar agradecido de abondo á literatura por permitirme gozar das vivencias tan fondas e gratificantes coma esta.

 

Por certo, dentro dunhas datas, Versos e aloumiños subirá os audios das conversas do 2º e do 3º actos, gravados para o noso blog.