REMUÍÑO DE LIBROS (13) "Poemas de la Oca Loca", de Gloria Fuertes

TÍTULO:  Poemas de la Oca Loca

AUTORA:  Gloria Fuertes

ILUSTRACIÓNS:  Miguel Ángel Pacheco

Selección poética de Federico Martín e Antonio Rubio

EDITORIAL: Kalandraka

Cando se cumpren 100 anos do nacemento de Gloria Fuertes, un alégrase de que a Editorial Kalandraka edite un dos seus libros máis orixinais , que é, ademais un dos meus favoritos da poeta madrileña, Poemas de la Oca Loca.

     

     A importancia de Gloria Fuertes no eido da poesía infantil parece indiscutible. Grazas a ela, este xénero popularizouse e a nosa poeta converteuse nun símbolo da lírica para os máis pequenos. Gloria Fuertes resultou un personaxe tenro, agradable, simpático que enfeitizaba cos seus versos, os seus xestos, as súas olladas a todos aqueles e aquelas que a vían e a escoitaban.

Gloria Fuertes

          Ela mesma chegou a escribir algo tan fermoso coma isto : Gloria Fuertes nació en Madrid / a los dos días de edad, / pues fue muy laborioso el parto de mi madre / que si se descuida muere por vivirme./ A los tres años ya sabía leer / y a los seis ya sabía mis labores. / Era buena y delgada, / alta y algo enferma. / A los nueve años me pilló un carro. / A los catorce me pilló la guerra…

       Los Poemas de la Oca Loca é un libro ben significativo. Cunha selección poética moi acaída a cargo de Federico Martín e Antonio Rubio, posúe unas mostras da mellor Gloria Fuertes. Versos que discorren cun ritmo moi vivo. Versos sonoros que adozan os oídos. Versos cargados de imaxes que se moven entre a tenrura, o humor, a ironía e que sorprenden continuamente o lector. Como di Antonio Rubio: “Gran parte de su obra se la quiso regalar a los niños. Le brotaban las palabras con entrañable música de organillo.”

     

Ilustración de Miguel Ángel Pacheco

     
     Este libro amósanos poemas de enorme orixinalidade cunha frescura evidente e que, na maior parte deles, se nos convida a debuxar seguindo ese “ Cómo se dibuja…” E así nos atopamos versos singulares que nos aprenden a “debuxar” un pallaso, un gato, unha balea, unha señora, unha paisaxe ou uns patíns entre outras moitas posibilidades. Por exemplo, un elefante: ¡Vamos a empezar! / El elefante / es muy interesante / para dibujar. / Su cuerpo es un corpachón /tamaño de camión;/grandes las patas y orejas, / cuatro pelos en las cejas /y la trompa ¡qué trompazo! / (Un elefante sin trompa / es como una trenza sin lazo). (…)

     

     Exemplos destes e moitos outros atópanse neste poemario cheo de vida. Poemas con diálogos divertidos, con pareados graciosos, cunha viveza moi marcada, expresións cheas de forza e moito moito humor.

     

Ilustración de Miguel Ángel Pacheco

     Salientar, ademais, a forza e a tenrura que provocan as ilustracións sinxelas dun clásico da ilustración como é Miguel Ángel Pacheco. Liña espida e clara, trazo poderoso. Debuxos que naceron na televisión hai ben anos con rotulador como o debuxante nos conta ao final do libro: Logo foron coloreados e tramados. Todo en consonancia coa poesía ousada e espontánea dunha muller excepcional. Para el  foi unha experiencia marabillosa e deixouse arrastrar pola vitalidade e a enerxía que caracterizaron decote a Gloria Fuertes.

     

     Un poemario para desfrutar e para comprender a parte máis interesante da poesía dunha muller  que quería os pequechos e que non deixou de pensar neles endexamais en chave poética.

                                                                                          ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO