DAVID OTERO (Santiago de Compostela, 1946)
AS nenas
andaban.
 |
| David Otero |
Os nenos
corrían.
Pero,
todos xuntos,
agora saltaban.
Deitábanse
as nenas.
Os nenos
miraban.
Pero,
todos xuntos,
agora
rolaban.
Deitábanse
os nenos.
Miraban
as nenas.
Pero,
todos xuntos,
que ben
descansaban.
O SOL
No ceo
hai un limón,
que limoeiro
non ten.
¿Qué terá
ese limón,
que a todos nós
nos mantén?
QUERO, quero.
Quero andar.
Quero correr
e saltar.
Por andar, ando.
Por correr, corro.
Por saltar, salto.
Por parar, paro.
Ando, corro,
salto e paro.
Salto, ando,
corro e paro.
 |
| Poemas de David Otero sobre ilustracións de Manuel Janeiro |
A NUBE
Vai no ceo,
vai cargada,
chea de cousa
mollada.
Cando
nos abre-la porta.
¡Como nos pos!
¡Condenada!
(Do libro Cousas
para facer, dicir e pensar, editado por Galaxia, 1987)