TÍTULO: Xandra,
a landra que quería voar
AUTORA:
Mercedes
Queixas Zas
ILUSTRACIÓNS: Paula
Pereira Carreiro
EDITORIAL: Urco
Editora
Álbums ilustrados coma Xandra,
a landra que quería voar, de Mercedes
Queixas Zas e ilustrado por Paula
Pereira Carreiro, son os que me enchen de felicidade cando ven a luz. Un
álbum, este, que cumpre os requisitos que eu lles esixo aos libros dirixidos ás
primeiras idades: claridade expositiva, linguaxe coidada, historias sinxelas
ben artelladas, posibilidade de dobre lectura ,facultade de facer pensar e que
as imaxes estean ben coidadas.
De todo isto hai neste álbum editado por Urco
Editora. Mercedes Queixas, con sensiblidade e intelixencia, artella unha
narración orixinal: unha landra, que agarda o momento de descender polas pólas
das árbores, resístese a caer e desexa con todas as súas forzas poder voar. As
demais landras esfórzanse en que desista da súa idea, pero Xandra non se dá por
vencida.
 |
| Mercedes Queixas. Foto de Mariña Ramos Queixas |
A protagonista soña, non quere ser coma as
demais e loita por ser dona do seu destino. Voa coa ollada e imaxinación cara
ao inmenso ceo da devesa. E, pasada a primavera e mais o verán, Xandra nunca
esqueceu un segredo que coñecera a través da súa amiga, unha sabia andoriña e
que só ela coñecía.
Este é un relato que se desenvolve, como
podemos ler, no Courel. Todo el está contido nun medio natural que serve de
escenario para que a historia teña cor e
teña identidade. A paisaxe, coas árbores
e toda sorte de paxaros xoga un papel imprescindible para entender moito mellor
esas arelas de liberdade da protagonista e consegue un ambiente natural que se
agradece. Todo isto nun marco cromático fermoso. Con cores vivas, figuras de
trazos planos ben expresivos, limpeza de formas e espírito alegre, Paula
Pereiro consegue un discurso aberto que permite dialogar co texto da autora. As
súas ilustracións teñen moita vida e son moi nidias.
 |
| Paula Pereira Carreiro |
E se falamos do Courel, non pode faltar
unha referencia ao extraordinario Uxío Novoneyra. E fica patente, xaora, nesas
liñas que din que Xandra ollaba sen
descanso o ceo, na procura da amiga andoriña, que chegara no comezo da primavera, canda o canto do cuco, para aniñar
disimuladamente no balcón da Casa do Poeta.
 |
| A casa de Novoneyra no Courel. Foto toamada do blog "O Courel foto a foto" |
En definitiva, que
estamos diante dun álbum magnífico para compartir lectura cos rapaces e rapazas
das primeiras idades ( e adultos), establecer con eles un diálogo interesante,
do mesmo xeito que Mercedes e Paula o fan a través das palabras e as imaxes.
Libros coma este son os que fan que a
literatura prenda nos lectores e lectoras teñan a idade que teñan. Son
imprescindibles para que a nosa LIX sexa valorada xa dende o principio. Fornecen o cada vez máis amplo catálogo de
obras que convidan a saborealas dende os primeiros intres das nosas vidas.
ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO