PEPE CÁCCAMO
(Vigo, 1950)
A LÚA DA NENA POBRE
Pepe Cáccamo |
A lúa da nena pobre
debuxa na noite azul
unha moeda de cobre.
A nena na súa man
leva unha lúa de pan.
SOMBRAS
Dentes de serra,
lingua de lata,
bico de rata.
Olla esa sombra
de néboa de prata.
Ollos de sapo,
voz de pan duro,
pés de canguro.
Algo abanea
no alto do muro.
pelo de esparto,
pel de lagarto.
¿Quen é o monstro
que entrou no teu cuarto?
CABALO
Por detrás daquel valado
está durmido un cabalo
nas almofadas da néboa.
Dicídelle que veña.
Que veña correr comigo
pola ribeira do río,
polos camiños de area.
Dicídelle que veña.
(Do libro Lúa
de pan, editado por Ediciós do Castro. Premio
Arume de poesía/ 2002.1ª ed.)