Vicente Huidobro (1893-1948), o gran poeta chileno, que importou a España as vangardas artísticas, poeta enxeñoso, cunha obra metafísica, cunha obra que xoga coas palabras.
Huidobro é para moitos a
culminación do creacionismo, un movemento que lle dá á poesía
conflitivas interpretacións e que provocou reaccións ben diversas.
As súas obras fundamentais
son Altazor e Temblor de cielo.
Vexamos aquí unha das
definicións de poema, que deixou nun intre da súa vida.
Vicente Huidobro
“Un poema só é tal cando existe
nel o inhabitual. Dende o momento en que un poema se converte en algo habitual,
non emociona, non marabilla, non inquieta endexamais, e deixa, polo tanto, de
ser un poema, pois inquietar, marabillar, emocionar as nosas raíces é o propio
da poesía. A vida dun poema depende da duración da súa carga eléctrica.
Pregúntome se os haberá eternos”.
(velaquí un poema de Vicente Huidobro)